Museum in Göhren: Verleden ontmoet toekomst

Het rietgedekte huis staat al heel lang op de monumentenlijst. Mevrouw Bahls zou het van binnen niet herkennen, zegt Ellen Melzer, die zich sinds 2005 met passie inzet voor de vier Mönchgut musea. Naast het lokale historische museum zijn dat het Rookhus in Göhren, het museumschip Luise en het Mönchgut Museumshof. Mevrouw Bahls heeft gewoon alles verzameld en geïnventariseerd wat ze kon krijgen van de oude bewoners van Mönchgut," legt ze uit, "95 procent van wat we in de loop der jaren hebben verzameld, kan hier niet meer worden getoond.

Waarschijnlijk ook omdat het doel en de ambities van het museum in de loop der tijd zijn veranderd. Het streekmuseum in Göhren wil traditie en geschiedenis laten zien, maar dan in een modern jasje. De lichte, architectonisch aantrekkelijke uitbreiding van het vakwerkhuis uit 1850 was al een hoogtepunt. Sinds de modernisering vorig jaar is de bovenverdieping van het museum nu voor het eerst in de tentoonstelling opgenomen. In zijn foto's uit de jaren 1960 toont de in Stralsund geboren fotograaf Volkmar Herre de originaliteit en idylle van Mönchgut. Vooral de motieven van de lokale vissers, die op deze manier niet vergeten zullen worden, zijn indrukwekkend.

Eén van de hoogtepunten van het plaatselijke historische museum zijn de verschillende traditionele kostuums, die vroeger de dagelijkse garderobe van de mensen in het dorp vormden. De meestal effen zwarte kledingstukken wogen soms wel 7,5 kilo. Ellen Melzer legt uit: „Hieronder vielen ook de hemdsmouwen – kuitbroeken met wijde pijpen en een geknoopte linnen tailleband.“ Waarom waren de kledingstukken zo zwaar? „Mensen leefden waarschijnlijk volgens het motto: ‚Wat goed is voor het lichaam is ook goed voor de warmte.“  

De traditionele kostuums werden nauwgezet met de hand gemaakt nadat de stoffen op enorme weefgetouwen waren geproduceerd. Een van deze weefgetouwen staat vandaag de dag nog steeds in het museum. Spinnen en weven hebben een lange traditie op Mönchgut en er worden hier al eeuwen schapen gefokt. Vooral Pommerse schapen zijn kenmerkend voor het beeld van de glooiende groene heuvels in de regio. En zelfs vandaag de dag zijn de schapen in het biosfeerreservaat Südost-Rügen zowel natuurbeschermers als wolproducenten. Schapenhouders Frank en Christian Westphal zijn de tweede generatie die de dieren fokken en de biologische wol verwerken tot moderne en duurzame wollen kleding in samenwerking met het regionale bedrijf „Nordwolle Rügen“.

Een gloednieuw: 5000 jaar oude artefacten uit de hertogelijke graftombe

Voor het eerst worden nu in Göhren 5.000 jaar oude artefacten uit de beroemde „Duke's Tomb“ tentoongesteld. Voorheen werden alleen enkele replica's tentoongesteld van de artefacten die in 1920 door leraar en plaatselijke dichter Fritz Worm in een neolithisch graf tussen Göhren en Alt Reddevitz werden gevonden. De originelen zijn nu door de universiteit van Greifswald beschikbaar gesteld aan het streekmuseum.

Een bezoek aan het Rookhus

Als je een complete 17e-eeuwse Mönchgut vissersboerderij wilt ervaren, dan kan dat in het architectonisch unieke Rauchhaus – plattdeutsch „Rookhus“ –. Het ligt op slechts vijf minuten lopen van het Göhrener Heimatmuseum –! 

„Mijn favoriete thema in het museum, echter“onthult Ellen Melzer, „naast het “Rookhus” is de zogenaamde Petersburg Hängung in een van onze zalen. Dit zijn prachtige schilderijen van kunstenaars die allemaal een band hebben met Mönchgut, zoals Tom Beyer, Elisabeth Büchsel of Hans Porwoll. Ik hou echt van deze kamer.“

Concept goed. Alles goed.

En hoe zit het met de bezoekers – accepteren zij ook het nieuw ontworpen museum in Göhren? Directeur Jörn Kleinhardt kan dat bevestigen: „Onze bezoekersaantallen zijn zeer verheugend,  het concept lijkt te werken. Of zoals Ellen Melzer het zegt: ‚Wie ons bezoekt weet achteraf: dit is M nchgut. Dit is de geschiedenis van ons thuisland.‘“