Najważniejsza zachowana twierdza wodna w północnych Niemczech z okresu renesansu. W 1258 roku zamek przeszedł w posiadanie rodziny von Schwerin. Po bardzo burzliwej historii ze wzlotami i upadkami, zamek został odkupiony przez Kaspara Freiherra von Harnier. Jest on spadkobiercą wyznaczonym przez ostatniego pana Spantekow (jego dziadka Hansa Bone von Schwerin, do 1945 roku).
W średniowieczu potężne zamki służyły ochronie rycerstwa i jego mieszkańców. Wiele z nich miało prostokątny układ z bastionami z przodu. Mur i szeroka fosa nadawały posiadłości chronione położenie wyspowe. Jedną z takich renesansowych twierdz nizinnych można do dziś odnaleźć w Spantkowie. Od 1558 r. wielki szambelan Ulrich v. Schwerin i jego żona Anna z domu v. Arnim (relief bramy) przez dziewięć lat odbudowywali kompleks zamkowy, który popadł w ruinę z powodu skutków wojny, na pierwotnym miejscu według starych planów. W 1677 r. zamek został oblężony i zdobyty przez wojska brandenburskie podczas wojny ze Szwedami. Wielki Elektor, Fryderyk Wilhelm Brandenburski, kazał wysadzić w powietrze główny budynek (Ringburg) kompleksu zamkowego. Pozostałości murów, najbardziej rozległe z tego okresu w MV, można oglądać do dziś. Kaplica zamkowa u podnóża wzgórza początkowo stała, ale spłonęła w 1748 roku.
W 2009 roku krypta została oczyszczona z gruzu, a zawalone sklepienie odbudowano. Całkowicie niezniszczone kazamaty i loch, zamek z barokowym szczytem, wieżą i trzecią kondygnacją, a także rozbudowa pochodzą z XVI i XX wieku.
