Artroskopia (endoskopia) w celu leczenia łąkotki jest jedną z najczęściej wykonywanych operacji w Niemczech. Celem tego zabiegu jest uwolnienie stawu kolanowego od bólu i przywrócenie możliwości obciążania. Tam, gdzie to możliwe, celem jest jak najlepsze odtworzenie prawidłowych warunków anatomicznych. Jednak nawet jeśli ból kolana utrzymuje się przez długi czas, operacja niekoniecznie jest konieczna. W niektórych przypadkach leczenie bez operacji jest wystarczające.
„Nie można powiedzieć, że we wszystkich przypadkach“, mówi Dr Peter Kupatz, który prowadzi praktykę ortopedyczną i medycyny sportowej w Bad Doberan. „Zawsze trzeba spojrzeć na to, która operacja jest wykonywana w przypadku jakiej choroby. W Niemczech mamy stosunkowo dobrze skalibrowany system opieki zdrowotnej z szerokim zakresem usług, co umożliwia szybkie podejmowanie decyzji. Podczas gdy na przykład w Wielkiej Brytanii na sztuczny staw kolanowy czeka się trzy miesiące, w tym kraju operacja jest często możliwa w ciągu dwóch tygodni.
Chirurgia czy nie?
Opinie na temat korzyści płynących z operacji łąkotki są różne, zwłaszcza wśród osób dotkniętych tym schorzeniem. Niektórzy twierdzą, że każde zerwanie łąkotki wymaga operacji. Niemal równie często argumentuje się jednak, że operacja nie jest konieczna w wielu przypadkach urazów łąkotki. Dr Kupatz wyjaśnia, że zależy to od rodzaju urazu. Należy tutaj dokonać rozróżnienia: Czy jest to ostre rozdarcie, na przykład u młodego dorosłego, który gra w piłkę nożną, czy jest to zwyrodnienie łąkotki u starszego pacjenta z chorobą zwyrodnieniową stawów - wskazania do operacji znacznie się różnią.
„Niektóre choroby wymagają zabiegu chirurgicznego“ mówi Dr Kupatz. Jeśli istnieje wyraźne wskazanie do operacji, należy wziąć pod uwagę różne aspekty. Obejmuje to zawsze wywiad medyczny, tj. opis objawów i badanie kliniczne. Na koniec przeprowadza się odpowiednie badania obrazowe, a następnie, jeśli to konieczne, wydaje się zalecenie za lub przeciw operacji. Decyzja musi zostać podjęta przez pacjenta.
Niezbędna indywidualna ocena
Jest pewne, że metoda leczenia uszkodzenia łąkotki zależy od różnych czynników wpływających, które można ocenić za pomocą „Wytycznych dotyczących choroby łąkotki“ Niemieckiego Towarzystwa Ortopedii i Chirurgii Urazowej (DGOU). Wybór terapii zależy od nasilenia bólu, wieku pacjenta i wymagań dotyczących nośności łąkotek. Każdy pacjent jest inny. Dlatego decyzja za lub przeciw interwencji musi być zawsze podejmowana indywidualnie. Dr Kupatz wyjaśnia to na następującym przykładzie: „Jeśli mamy do czynienia z jasną klasyfikacją dolegliwości, wynikami badań i obrazowaniem, wówczas odpowiedź na pytanie ' zachowawcze lub chirurgiczne' jest często bardzo jasna.
Dwa przykłady dla stawu kolanowego:
Dr Kupatz: 1. 25-letni pacjent skarży się na uporczywy ból w przyśrodkowej przestrzeni stawowej lewego stawu kolanowego od czasu urazu skrętnego podczas meczu piłki nożnej dwa tygodnie temu. Testy kliniczne łąkotki są wyraźnie pozytywne. Rezonans magnetyczny wykazuje rozerwanie łąkotki przyśrodkowej. Wskazana jest przede wszystkim operacja (artroskopia).Dr Kupatz: 2. 25-letni pacjent skarży się na ból po wewnętrznej stronie lewego stawu kolanowego od czterech tygodni. Do skręcenia lewej kostki doszło 14 dni wcześniej podczas gry w piłkę nożną. Występuje ograniczenie wyprostu kolana, a także miejscowy ból uciskowy w wewnętrznej przestrzeni stawu i wewnętrznym przyczepie więzadła. Z przeprowadzonych testów łąkotki, cztery są negatywne, a dwa pozytywne. Radiolog stwierdza zmianę w MRI, którą interpretuje jako rozerwanie łąkotki przyśrodkowej. Operacja nie jest tutaj priorytetem, co potwierdza dalszy przebieg wydarzeń: Leczący chirurg ortopeda najpierw przepisuje sześć sesji fizjoterapii, aby wyeliminować defekt rozciągania. Fizjoterapeuta leczy dysfunkcję miednicy stawu krzyżowo-biodrowego po lewej stronie i blokadę dolnego lewego stawu skokowego, która wystąpiła po urazie stopy i była odpowiedzialna za ból kolana. Pacjent szybko stał się wolny od objawów - i taki pozostaje.
Przed podjęciem decyzji o operacji należy dokładnie rozważyć alternatywy, ponieważ operacje kolana są z pewnością obarczone ryzykiem. Dotyczy to zarówno późniejszego uszkodzenia stawu, jak i ryzyka infekcji. Należy zasięgnąć szczegółowej porady lekarza lub, w razie potrzeby, uzyskać dodatkową opinię (drugą opinię).
„Jestem fanem drugich opinii“, tak Kupatz, „nasz system opieki zdrowotnej jest dziś tak wysoce wyspecjalizowany, że można łatwo uzyskać drugą opinię medyczną. Ustawodawca zareagował również na to i utorował drogę pacjentom do uzyskania drugiej opinii przed niektórymi operacjami na koszt ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego - tj. bez konieczności płacenia za nie prywatnie.
