Druga wojna światowa zmienia młodego mężczyznę w inwalidę z amputowaną nogą. Jednak to czyni go niezdolnym do walki na froncie i pozwala mu spełnić jego ulubione życzenie - rozpocząć studia rzeźbiarskie.
Druga wojna światowa zmienia młodego człowieka w inwalidę z amputowaną nogą. To jednak uczyniło go niezdolnym do walki na froncie i mógł spełnić swoje ulubione pragnienie - rozpocząć studia rzeźbiarskie. Bad Warmbrunn na Śląsku, Drezno i Wiedeń stały się jego ośrodkami szkoleniowymi.
Po zakończeniu wojny założył własną firmę. Urodzony w Berlinie, przeprowadził się do małego miasteczka Lübz i został członkiem sekcji sztuk pięknych Kulturbundu. Kiedy w 1950 r. w Wismarze założono Wyższą Szkołę Techniczną Sztuk Użytkowych, został tam wykładowcą. Przejął zarządzanie szkołą i przeniósł się do nowego budynku w Heiligendamm. Kontynuował nauczanie rzeźby, ale był również bardzo aktywny w polityce kulturalnej. Kiedy powstało Stowarzyszenie Artystów Plastyków NRD, został wybrany do zarządu w okręgu Rostock. W 1956 roku zrezygnował ze stanowiska dyrektora, aby móc ponownie pracować jako artysta.
