Z okazji 700. rocznicy śmierci Wizława III, Muzeum Miejskie w Bergen poświęca się tematowi 700 lat Księstwa Rugii.
W średniowieczu wyspa Rugia i ląd stały między Damgarten i Greifswaldem stanowiły dominium książąt Rugii. Pod rządami tych władców Rugia przekształciła się ze słowiańskiego księstwa pod duńską dominacją w coraz bardziej integralną część Świętego Cesarstwa Rzymskiego, przy czym królestwo duńskie formalnie zrzekło się feudalnego zwierzchnictwa nad samą wyspą dopiero w 1438 roku. Wraz ze śmiercią ich ostatniego męskiego przedstawiciela, Wizława III, 8 listopada 1325 r., książęta Rugii wymarli w linii męskiej. To sprawiło, że rok 1325 był rokiem epokowym, ponieważ po wymarciu książąt Rugii wybuchł długotrwały i kosztowny spór między panami Meklemburgii i Werle z jednej strony a książętami pomorskimi z drugiej strony o dziedzictwo, które książęta pomorscy byli w stanie ostatecznie wygrać, podczas gdy panowie Werle w szczególności zostali zrujnowani finansowo. Do dziś dziedzictwo książąt rugijskich pozostaje częścią Pomorza Zachodniego. Ilustrowany wykład przedstawi historię książąt Rugii od pierwszych konkretnych dowodów w XII wieku do 1325 roku w jej najważniejszych etapach.
Prelegent, prof. dr Oliver Auge, od 2009 r. jest kierownikiem Katedry Historii Regionalnej na Uniwersytecie w Kilonii. W latach 2000-2007 pracował jako asystent naukowy w Katedrze Historii Powszechnej Średniowiecza na Uniwersytecie w Greifswaldzie, gdzie pełnił również funkcję zastępcy w semestrze zimowym 2007/08. Podczas pobytu w Greifswaldzie napisał rozprawę habilitacyjną na temat książęcego pola manewru w średniowieczu, w której bardziej szczegółowo zbadał książąt Rugii.
