Er zijn verschillende rustige, bijzondere plekjes zoals het Seelchen in het Achterland, aan de lagune van Szczecin of op het schiereiland Cosim. Plekken waar je diep adem kunt halen. Waar je je plotseling bevrijd voelt van de ene minuut op de andere. Bij hun eerste bezoek aan het eiland realiseerden ze zich hoe goed het voor hen was, zegt Ulrike Gerasch: „Het was een beetje alsof het eiland een schakelaar in ons had omgezet. En toen dit gevoel weer opkwam bij onze volgende bezoeken aan Usedom, spraken we er op een gegeven moment over hoe het zou zijn om hier regelmatig te zijn.
Toen de eerste gedachten omsloegen in een vast besluit, kochten de Geraschs een klein huis op het eiland. Dat was zeven jaar geleden. Tijdens de renovatie realiseerden ze zich dat het makkelijker zou zijn om meteen iets nieuws te bouwen - en de twee vakantiehuizen staan nu op het perceel. Omdat ze zich al snel realiseerde dat het bouwproject in Usedom langer zou duren, nam Ulrike Gerasch een sabbatical, „en ik wist meteen dat het goed bestede tijd was.“ De architecte en haar man hadden al een zwak voor houten huizen. „Als we zulke huizen zien, denken we meteen aan vakantie. Daarom was iets anders uitgesloten voor ons vakantiehuis.
En dat „beach whiteß“ en „beach grey“ duurzaam moeten zijn: dat lag de Geraschs ook na aan het hart. Als we het gingen doen, wilden we het goed doen. En we waren niet exotisch. Pioniers, misschien.“ En consequent ook. Want andere architecten hadden misschien een bouwbedrijf uit Zuid-Duitsland opdracht gegeven om de twee vakantiehuizen op Usedom te bouwen, die dan het hout vanuit Beieren of Baden-Württemberg naar het eiland zouden hebben vervoerd. Maar dat wilden we niet. We zochten en vonden alles ter plaatse. Het zijn hier geweldige ambachtslieden en geweldige mensen. En het was ook heel belangrijk voor ons dat het geld in de regio bleef“.
