In de stijl van een middeleeuwse kasteelruïne werd in 1788 in het kasteelpark van Ludwigslust een kunstmatige grot gebouwd. Deze dient vandaag de dag nog steeds als romantische achtergrond voor verschillende gelegenheden.
De kunstmatige grot in het slotpark Ludwigslust werd in 1788 gebouwd volgens de plannen van de hofarchitect Johann Joachim Busch. Het gebruikte bouwmateriaal was de typische Griese turfijzersteen, waarvan de poreuze structuur het vervallen karakter van het metselwerk benadrukt. Voor de hofsamenleving was de grot een plaats voor innerlijke contemplatie en gaf dit deel van het park een sentimentele noot, omdat het de vergankelijkheid van het aardse bestaan benadrukte. De grot was echter niet alleen een plaats voor contemplatie. Het had ook een zeer praktisch gebruik als ijskelder en later voor het kweken van paddenstoelen. Tegenwoordig is de kunstmatige ruïne een populair motief en achtergrond voor veel trouwfoto's en een sfeervolle achtergrond voor openluchtevenementen.
