De Sanitz-kerk is gebouwd in de stijl van de overgang van Romaans naar Gotisch met gebruik van veldstenen met hoeken en randen van gehouwen stenen.
Sanitz wordt al in 1256 genoemd als kerkdorp. De reden voor het documentair bewijs was de toewijzing van de kerk in Dänschenburg als dochterkerk van Sanitz. De kerk van Sanitz werd opnieuw genoemd in een contract van 2 juni 1291, waarin Heinrich von Werle het patronaatsrecht voor zijn voogd Nikolaus von Rostock aan de bisschop van Schwerin verleende, dat de vorst sindsdien in bezit had. In de 14e eeuw werden verschillende families als vazallen vermeld. Door opvolging kwam het dorp in het bezit van het klooster Doberan, waar het tot de Reformatie toe behoorde.
Het altaar uit 1811 is een werk in classicistische stijl met schilderijen van de Mecklenburgse hofschilder Rudolph Suhrlandt, die het Heilig Avondmaal in het voetstuk en het Lijden van Christus op de Olijfberg in het midden uitbeelden. Rechts en links hiervan staan twee zuilen met Korinthische kapitelen en gebeeldhouwde houten figuren die geloof, liefde, hoop en geduld symboliseren. Het altaar werd geschonken door kapitein von Koppelow van Reppelin. De preekstoel uit 1694 is gemaakt in barokstijl.