Ralf Benschu - saxofoon Jens Goldhardt - orgel
Als je orgel speelt met saxofoon, is het resultaat ongetwijfeld ORGELSAX. Ralf Benschu (saxofonist van de groep Keimzeit) en Jens Goldhardt (organist van de Margarethenkirche in Gotha) bespelen samen het orgel sinds 1997. Ralf Benschu maakt gebruik van de speciale akoestiek van elke afzonderlijke kerk door tijdens het spelen door de ruimte te bewegen. Dit creëert nieuwe geluidsindrukken voor de luisteraar en neemt de starheid van een "gewoon" kerkconcert weg. Naast klassieke werken van Bach, koormelodieën of thema's uit films zoals "Schindler's List", laat het programma veel ruimte voor originele composities.
Kassa: toegang €15 / kinderen €5
Biografische informatie
Ralf Benschu: (geboren in Potsdam in 1962) studeerde saxofoon en klarinet aan de Hanns Eisler Muziekacademie in Berlijn. Sinds 1986 is hij freelance muzikant en van 1990 tot 2008 was hij vast lid van de groep "Keimzeit". Hij speelt ook in de volgende bezettingen: Gitaar & Saxofoon, saxofoonkwartet "Meier's Clan" en heeft een docentschap aan de muziekschool van Potsdam.
Jens Goldhardt: (geboren in 1968 in Weida/Thüringen) studeerde kerkmuziek in Eisenach en Halle. Hij studeerde in 1992 af met een A-examen en cum laude in orgel. Daarna werkte hij van 1992-2007 als kerkmusicus in de Stadtkirche St. Trinitatis in Sondershausen. Sinds september 2007 werkt hij aan de Margarethenkirche in Gotha. Hij treedt op in talrijke kamermuziekensembles en als solist.
Hoe is orgelsax ontstaan?
Toen een klassiek geschoolde kerkmusicus en een saxofonist uit de rock- en jazzscene samenkwamen, toen twee totaal verschillende benaderingen van muziek botsten, was het resultaat een interessant experiment! Het nieuwe orgel van de Trinitatiskirche in Sondershausen zou in 1997 in gebruik worden genomen en moest zijn veelzijdigheid tonen. Dus ontmoetten de twee musici elkaar voor het eerst in 1996 om dit project samen voor te bereiden. Het resultaat was een succesvolle première. De huidige concertprogramma's laten de twee uitvoerenden alle vrijheid, van intieme meditatie tot uitbundige vreugde, bijna alle menselijke emoties komen aan bod. In talloze improvisaties vervagen de contrasten en wordt het publiek meegesleept in een diverse klankwereld. Door gevoelige registratie wordt de saxofoon ingebed in een orgelklank die het voor de luisteraar soms moeilijk maakt om de grenzen tussen saxofoonklank en orgel waar te nemen. De saxofoon wordt een extra orgelregister en gaat op in het muzikale geheel.