Na zlecenie Wielkiego Księcia architekt Hermann Willebrand stworzył projekt pomieszczenia na pościel. W 1878 r., po wyburzeniu poprzedniego budynku, został on uzupełniony o "komnatę łóżkową". Willebrand ujednolicił oba elementy za pomocą jednolitego projektu i prostej klasycznej fasady tynkowej.
W 1878 r. Wielki Książę Fryderyk Franciszek II zlecił architektowi Hermannowi Willebrandowi przebudowę Izby Łóżkowej w Schwerinie. Budynek powstał na miejscu poprzedniego, który nie spełniał już współczesnych wymogów. Willebrand zaprojektował rozbudowę funkcjonalnego budynku z prostą klasyczną fasadą z tynku i połączył pomieszczenie na bieliznę z nowo dobudowaną izbą łóżkową, tworząc harmonijny zespół. Dziesięcioosiowy budynek ma otynkowane fasady i płaski czterospadowy dach. Pierwotnie wykorzystywany jako budynek zaopatrzeniowy dla dziedzińca, budynek jest obecnie w użytku prywatnym.
