De 35 m hoge stadspoort was ooit een belangrijk onderdeel van de stadsverdediging. De bakstenen toren, genoemd in 1357, vormde de westelijke uitgang van de stad en bood een weids uitzicht over het land en de zee. En van dit uitzicht kun je nu genieten. Tot 02 oktober 2025 van maandag tot vrijdag van 10 tot 12 uur en van 13 tot 15 uur.
De Dampoort dankt zijn naam aan de waterkering die ervoor begon. Vermoedelijk stond er eerder een houten poort op dit punt in de palissadegordel, die het eerste verdedigingssysteem van de stad vormde met grachten en wallen.
Net als de Lange Poort had de Dampoort een voorpoort die door zijmuren verbonden was met de hoofdpoort. Voor de hoofdpoort liep de gracht rond de hele stad, waarover een ophaalbrug leidde naar de vestingmuur, waarachter zich een tweede gracht bevond.
De doorgangen door de voor- en hoofdpoort werden beveiligd door sterke houten planken poorten, waarvan de overblijfselen van smeedijzeren scharnieren nog steeds te zien zijn in het metselwerk van de toegangspoort. Deze duiden op een paar binnenste en buitenste poortvleugels.
In 1564 meldt de kroniek dat de Dammtor werd versterkt. De pilaar aan de noordkant werd specifiek genoemd. Het is niet bekend of dit een nieuwe constructie was of alleen herstelwerkzaamheden na de brandramp van 1505, waarbij grote delen van de stad tussen Dammtor en Badstüberstraße in vlammen opgingen. Bij Dammtor is een verandering in het voegpatroon zichtbaar op een hoogte van ongeveer acht tot negen meter bij de ingangsopening in de noordelijke muur.
Na verloop van tijd raakten de verdedigingswerken in verval. De muren tussen de Dammtor en de naburige poort ontbreken al in een stadsgezicht van Theodor Meinhold van rond 1700. In de 20..
In de 20e eeuw moest ook de Dammtor worden afgebroken, zoals al was gebeurd met de andere stadspoorten in de 19e eeuw. Het was een obstakel geworden voor het toenemende verkeer. Aan het begin en in het midden van de eeuw werden echter alleen de huizen aan beide kanten gesloopt, wat een zekere opluchting bracht.
