Ernst Schroeder, een Noord-Duitse schilder en tekenaar, staat bekend om zijn eerlijke, verlaten beeldtaal en wordt met zijn beeldtaal beschouwd als een cultfiguur.
Tot 1990 bleef het werk van de Noord-Duitse schilder en tekenaar Ernst Schroeder (1928-1989) grotendeels onopgemerkt in de kunstwereld. Toch had hij met zijn kortstondige werk een grote invloed op zijn artistieke omgeving in het verwoeste Berlijn van de jaren 1950. Opgeleid in het westen van de stad door de voormalige expressionist Max Kaus, kwam hij naar het oosten en ontwikkelde hij, in een kring van gelijkgestemden zoals Harald Metzkes en Manfred Böttcher, een spaarzame picturale wereld in aardetinten, die werd gezien als een eerlijk antwoord op de ideologische eisen voor "levensbevestigende" kunst door de jonge generatie van die tijd, die verlatenheid en een verlangen naar eenvoud uitdrukte. Vandaag de dag wordt Schroeder door kenners beschouwd als een cultfiguur: zijn kunst heeft een bijna iconische status bereikt.
