met werken van Piet Biniek - Andrea Raak - Andreas M. Wiese
In de literatuur en het theater beschrijft een valse bodem een soort dubbelzinnigheid waarbij een uitspraak of handeling een duidelijke betekenis heeft, maar ook een verborgen, diepere betekenis kan hebben. In magie verwijst de "valse bodem" naar een geheime kamer of verborgen compartiment waarin voorwerpen kunnen verdwijnen of verschijnen, met geheime mechanismen die verborgen blijven voor de toeschouwer.
Het kan ook verwijzen naar veiligheidsmaatregelen of reserves die in werking treden in het geval van een probleem, of het omgekeerde, waarbij de uitdrukking metaforisch wordt gebruikt om te zeggen dat iemand niet helemaal eerlijk of oprecht is, of dat een situatie niet zo transparant is als we denken. Als de grond schommelt of alleen maar lijkt te schommelen omdat we dubbel zien en onze zintuigen niet meer kunnen vertrouwen, is dit een duidelijke verwijzing naar onze waarneming.
We tonen artistieke posities uit Schwerins zusterstad Wuppertal die de kijker uitdagen en aanmoedigen om tot eigen conclusies en reflecties te komen. In tijden van nepnieuws, polarisatie en meningen die worden gevormd op basis van fragmenten en gedeeltelijke waarheden, is dit een zeer actueel onderwerp.
