Een Nederlandse kunstenaarskolonie waarvan de leden zich richten op menselijke figuren en deze sfeervol op het doek brengen.
Het vissersdorp Katwijk aan de Nederlandse Noordzeekust werd al in de 17e eeuw ontdekt door de schilder Jan van Goyen. Jozef Israëls, die eerder in Barbizon - de bakermat van de Europese kunstenaarskolonies in het bos van Fontainebleau - had gewoond, kwam er in 1856 aan. Hij werd gevolgd door vele anderen, waaronder gerenommeerde Duitse schilders. Max Liebermann was een van hen. De Katwijkse onderwerpen worden gekenmerkt door het harde dagelijkse werk van de vissers en het leven in het dorp. Favoriete onderwerpen waren de Katwijkse klederdracht, de platbodems en de visvangst op het strand. Menselijke figuren, in plaats van het landschap, domineren een zeer sfeervol, vaak groot formaat schilderij met veel kleur uit die tijd. De tentoonstelling wordt georganiseerd in samenwerking met Museum Katwijk en Kunstkaten Ahrenshoop.
