20.000 mijlen onder zee

"We bevinden ons op de bodem van de zee. Een waar universum in zichzelf."

We zijn in het jaar 1868 en de laatste krantenberichten vertellen over de griezelige verdwijning van schepen op volle zee! Waar zijn de schepen gebleven? De jonge onderzoekers Nadine en Pierre hebben vele theorieën over wat hier achter zou kunnen zitten: Is er een monster in de zee? Eet dit monster de schepen op? Wie heeft het monster gezien? Een reuzenoctopus, een draaikolk?
Ze sluipen naar de haven en gaan als verstekelingen aan boord van het schip. Het duurt niet lang voordat hun boot wordt aangevallen door het "monster". Ze komen pas weer bij bewustzijn aan boord van een vreemd schip: het gezochte moorddadige monster is eigenlijk een ongelooflijke onderzeeër, fabelachtig en prachtig. De "Nautilus"! Een onderzeeër van een klasse apart! Pierre en Nadine leren de mysterieuze kapitein Nemo kennen. Maar als je eenmaal zijn onderzeeër hebt gezien, kun je nooit meer terug naar de oppervlakte. Er zou toch geen weg naar boven zijn. Wie kan zijn adem inhouden voor 20.000 mijl?

Met zijn derde productie in het Junges Staatstheater Parchim en decorontwerpster Marie-Luce Theis voert David Stöhr het publiek mee naar een fantasierijke onderwaterwereld.