enft - De legendarische cultband met Thomas "Monster" Schoppe
Het Klaus Renft Combo (RENFT vanaf 1974) uit Leipzig, dat constant bestond van 1967 tot 1975, was een van de eerste "beatbands" waarvan de zangers in het Duits zongen, en groeide uit tot een van de beroemdste en populairste rockgroepen in de DDR. RENFT, altijd wild en onvoorspelbaar, werd een legende toen ze in 1975 verboden werden.
Er bestaat geen twijfel over dat RENFT een Oost-Duits cultuurgoed is en voortleeft in de herinneringen van velen. Iedereen in Oost-Duitsland kent de band. Geen platencollectie is compleet zonder hun songs, nog steeds een baken van hoop voor hun ouder wordende fans, stilistisch onafhankelijk van mode en trends, getuigen hun songs van onuitroeibaarheid en herinneren ze ons aan burgermoed.
De band RENFT bereikte een cultstatus in de DDR aan het begin van de jaren 1970 en werd een synoniem voor verzet en rebellie tegen een door de staat opgelegde culturele doctrine. Onder deze druk werd van 1971 tot 1975 een band gevormd die simpelweg RENFT heette. Hun veelzijdige songs, variërend van folk en blues tot ballads en rock, bestormden de hitlijsten. Geen enkele andere band bezette zoveel topposities in de Oost-Duitse hitlijsten tussen 1971 (de eerste nummer 1 was "Wer die Rose ehrt") en 1975. RENFT werd een baken van hoop voor een opkomende generatie en sloeg een brug voor hun integratie in een maatschappij die gedomineerd werd door de socialistische dagelijkse sleur. RENFT, altijd wild en onvoorspelbaar, werd een legende toen ze in 1975 werden verboden.
Nu zes voormalige bandleden zijn overleden en twee bandleden om gezondheidsredenen niet meer live kunnen optreden, is leadzanger Thomas "Monster" Schoppe de laatste overlevende van een band die de ontwikkeling van rockmuziek in de DDR heeft bepaald. Vandaag de dag is hij zich meer dan ooit bewust van het belang van de RENFT songs als cultureel erfgoed. Hij wordt bijgestaan door twee veteranen uit de DDR-rockscene: de populaire gitarist Gisbert "Pitti" Piatkowski, de ex-Puhdys bassist Peter Rasym sinds begin 2020 en de al even bekende drummer Olli Becker sinds eind 2021.
Om de lyrische inhoud van de nummers nog meer zeggingskracht te geven, maar ook om te voldoen aan de sfeereisen van theater- en cabaretpodia, kiest de band voor de meeste concerten bewust voor een muzikaal-akoestische vorm van optreden, waarbij sommige stijlen die typisch zijn voor rockmuziek achterwege worden gelaten.Dit is zichtbaar goed voor de oren van de muzikanten en de meer volwassen fans, maar zorgt er nog steeds voor dat de brute kracht en intensiteit die kenmerkend zijn voor Renft herkend worden.
Natuurlijk, de goede oude RENFT nummers zoals "Wer die Rose ehrt", "Zwischen Liebe und Zorn", "Apfeltraum", "Gänselieschen", "Nach der Schlacht" of "Als ich wie ein Vogel war" zullen allemaal te horen zijn. Niet meer met de originele bezetting, maar nog steeds met uitstekende muzikanten.
